Czas świąteczny to tradycyjnie okres, gdy staramy się przyrządzić najlepsze potrawy dla naszych najbliższych. Tym razem chciałem podzielić się z Wami przepisem bardzo popularnym w Breslau przed II wojną światową. Zapraszam na wspólne gotowanie bigosu wrocławskiego!
Tradycje kulinarne Wrocławia
Od 2015 roku prowadzę we Wrocławiu wycieczki kulinarne. Skierowane są głównie do turystów zagranicznych, którzy, odwiedzając miasto, chcą poznać jego tradycje kulinarne. W ramach degustacji prezentuję potrawy charakterystyczne dla miasta zarówno przed jak i po II wojnie światowej. Wspólne jedzenie jest zawsze przyczynkiem do rozmowy o historii, kulturze i tradycjach z różnych stron świata. To zwykle bardzo sympatyczne spotkania.
Wycieczka doczekała się już kilku wersji. W tym czasie całkiem nieźle poznałem restauracje serwujące dania kuchni niemieckiej, śląskiej i polskiej, a także całkiem sporo poczytałem o tradycjach tego regionu. Wszystkich zainteresowanych tematem odsyłam do dwóch książek: Przy wrocławskim stole oraz Dzieje wrocławskiej gastronomii autorstwa Grzegorza Sobla.
Jak opisuje autor, kuchnia wrocławska nie zapisała się w kronikach sztuki kulinarnej zbyt wielką liczbą potraw. Podkreśla przy tym, że w dawnym Breslau jedzono smacznie. Ciekawym przepisem z XIX wieku jest bigos wrocławski (niem. Breslauer Rotkraut). W dawnych czasach popularny był zarówno przepis wegetariański jak i mięsny (amatorów treściwej strawy w mieście nad Odrą nie brakowało).
Wielu zapewne samo słowo bigos kojarzy się z tradycyjną wersją polską. Pierwsze zaskoczenie będzie związane z faktem, że dawni mieszkańcy do jego gotowania używali czerwonej kapusty. Kolejne, że to potrawa o słodkim smaku. Takie połączenie z pewnością wywoła konsternację u wielu osób. Zapewniam jednak, że takiej wersji bigosu warto spróbować.
Gdyby ktoś wybierał się do Wrocławia w okresie świątecznym, polecam ponadto artykuł o jarmarku bożonarodzeniowym w naszym mieście. Generalnie mam do niego stosunek mocno ambiwalentny. Dobrze, że jest. Brakuje mu unikalności i większego akcentu położonego na lokalne produkty i rzemieślników.
